Imieniny: Jadwigi, Teresy, Zoriana
  Drohobycz
  Historia
  Gdzie mieszkać
  Jak dojechać
  Wiersze
  Sto lat temu
  Słówka
  Warte uwagi
  Kategorie
   Stowarzyszenie
   Partnerzy
   Projekty
  Bruno4ever

  Tagi

jarecka bruno filmy zwierciadło bułgarii szpilki nieznanaukraina górecka lublin krcha golberg eon horusa drohobycz nasi artyści cytaty o schulzu noce o schulzu festiwal 2012 galeria leszek mądzik
  Ramka


SchulzFest 2024

XI MIĘDZYNARODOWY
FESTIWAL 
"Arka wyobraźni
Brunona Schulza"
w Drohobyczu

Dofinansowano ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
- podstawowego funduszu celowego


***


***

  BRUNO4EVER 
2024-2026 
SchulzFest w drodze do ESK

Dni Brunona Schulza 
w Lublinie

Zrealizowano z pomocą finansową
MIASTA  LUBLIN

***





 ***


Rok 2022 / Rokiem Brunona Schulza

Odwiedziło nas już:
1001169 osób

M I L I O N
Dziękujemy

WIERSZE O DROHOBYCZU

 

WIERSZ NAJSŁAWNIEJSZY

Kazimierz Wierzyński: Księżyc

Za czym ja krążę?

Za księżycem.
Czym on mnie wabi?
Drohobyczem.

Zachodzi chmurą,
Znów się zjawia.
Skąd taka łuna?
Z Borysławia.

Którędy nosi
Mnie wieczorem?
Spójrz ponad Stryjem
I Samborem.

Po co ta całą
Wasza zmowa.
Co z niej mi przyjdzie?
List ze Lwowa.

A ten, co dmie tu
Wiew skrzydlaty?
To młodość, miłość
I Karpaty.

Widzę, poznaję
Tamte strony
Kto mnie tam woła?
Ktoś zgubiony.

Po co mnie wzywa
Tak niewcześnie?
Byś wrócił tam, gdzie
Błądzisz we śnie

A poza snem tym
Co się chowa
Ach, ziemia, ziemia
Księżycowa.

Kazimierz Wierzyński (27.08.1894 Drohobycz – 13.02.1969 Londyn) – poeta, pisarz, eseista związany ze „Skamandrem”. Jego ojciec Andrzej Wirstlein był pracownikiem stacji kolejowej w Drohobyczu (gdzie też mieszkał z rodziną), potem w Stryju. W Drohobyczu Wierzyński chodził do szkoły, gimnazjum kończył w Stryju, od 1920 na stałe mieszkał w Warszawie, ewakuowany w czasie wojny wyjechał do Nowego Jorku, z USA wrócił do Europy w 1965 roku; w Polsce komunistycznej był na cenzurze. Wysoko ceniony, laureat wielu nagród, w tym jako jedyny Polak - nagrody poetyckiej w dziedzinie literatury IX Olimpiady w Amsterdamie (sport był jego pasją, uprawiał lekką atletykę, grywał w piłkę, pisał dla „Przeglądu sportowego”); od 1938 roku członek Polskiej Akademii Literatury; autor wydanej w Ameryce biografii „Życie Chopina” z przemową Artura Rubinsteina; współpracownik „Kultury” paryskiej i Radia Wolna Europa.

W nawiązaniu do wiersza „Księżyc” Andrzej Chciuk nadał jednej z dwóch swoich książek wspomnieniowych o Drohobyczu tytuł „Ziemia księżycowa”. Wiersz ten ma też wersję śpiewaną – patrz: http://www.poezja-spiewana.pl/index.php?str=lf&no=13519

 

WIERSZ NAJNOWSZY

Василь Махно: Дрогобич
Wasyl Machno: Drohobycz

Вулиці крокодилів – цинамонових крамниць -
час мій обвалюється наче карниз 
на будинку. «Сільпо» біля Ратуші. Просто – аптека.

На ринку обважує побожна Текля
Країна ще вибирає. У просторі – брудно.
Від нас у слова ховається Бруно.
В словах фестивальних в мушві чи кропиві
словами ж Дрогобич цей закріпили
в масній пилюзі – Пси занюхали попіл
хтось спалює листя – це запах Європи
і попіл Європи? – кого тут шукає?
Картоплю яку на городах копають?

Дрогобич – крамниця. Кого це коробить?
Повітря його прожували корови.
Важка над дверима клепсидра як клямка
над нами з тобою – над віллою Б’янка
над тим як шумить цей пісок у клепсидрі
над тим як повітря летить у повітрі

Дрогобич – це ринок. Товари з акцизом.
Бруківка – його порівняння з Парижем,
а решта – «Сільпо» – магазини продуктів
а решта – слова які встигли забути
як встигли забути родовища нафти
і свого письменника згуслі цитати

Мій час не в Дрогобичі, тут – тимчасовість
Дрогобичем їхати треба на псові
шукати сліди і не знати хто власник
це місто – як серце: ввімкнеш – і погасне
маршрутка мене підкидає до центру:
стара синагога й відновлена церква

Пакуєм валізи. Дрогобич – це втрата
якщо припасуємо Шульца цитату
якщо з тих масних і забутих уривків
життя перетвориться з тексту на Ринок
якщо не обвалиться з гіпсу пілястра
якщо цей Дрогобич не бачити часто.

Wasyl Machno – ukraiński poeta, eseista, krytyk i tłumacz z Tarnopola, gdzie pracował na uniwersytecie, od 2001 roku przebywa w Nowym Jorku; w Polsce ukazał się jego tom „34 wiersze o Nowym Jorku i nie tylko” w przekładzie Bohdana Zadury. „Drohobycz” - to wiersz Wasyla Machno napisany po pobycie autora na Piątym Festiwalu Schulzowskim w Drohobyczu we wrześniu 2012 roku, opublikowany po raz pierwszy w drohobyckiej gazecie internetowej Maydan Drohobych 27.10.2012 r.

 

WIERSZ SŁAWNY JAKO PIOSENKA

Jacek Kleyff: Schulz 1975

dwóch skłóconych gestapowców, żyło w centrum drohobycza

pierwszy miał swojego loewa drugi miał swojego schulza
loew prowadził w mieście zakład i dentystą się nazywał,
nocą burdel był tam, w którym pierwszy gestapowiec bywał
za to bruno schulz malował, lubił wiersze i dyskusje
miał go drugi gestapowiec, ot stosunki międzyludzkie
w noce złe, w noce złe
udostępniał władzom loew dziewczyny swe
w morzu łez, w morzu łez
bruno schulz petrarkę streszczał dla ss
to był wstęp dotyczył życia, które zawsze jakoś leci
i pozwala nie dostrzegać śmierci
szła wiadomość od tuskawca, że się ponoć coś zaczęło
a w pobliskim drohobyczu póki co grodzili getto
i niebawem znów się trochę pospierali dwaj tajniacy
no i drugi ten od schulza zarżnął loewa w ramach pracy
kiedy pierwszy się dowiedział, że zabili loewa jemu
wnet dogonił w mieście schulza i odstrzelił go drugiemu
ni i już, no i już
jak w balecie najlepszym na świecie tańczy schulz...
hałas ten, w teatrze gong
jakaś czerń i ojca wzrok i może koń
dawny teatr, dawne czasy, dawna strata
w czasie wojny, każdy dźwiga własny ciężar
w końcu sztuka jest ważniejsza niż biografia
zbieg przypadków, ale jednak...
jeśli twój dobrodziej ma jakiegoś wroga
i mu niszczy ulubieńca,
sprawdź czy nie czas zacząć się pakować
i nowego szukać miejsca
sprawdź czy nie czas zacząć się pakować
i nowego szukać miejsca
jak bruno schulz za tamtych lat, jak bruno schulz choć by nawet
miał by to być tylko tamten świat
wciąż w drodze być, z walizką żyć...

Jacek Kleyff – bard, tekściarz poeta, kompozytor, śpiewak i gitarzysta, również aktor i malarz, tzw. oryginał; współtwórca sławnego kabaretu Salon Niezależnych lat 70-tych, założył Orkiestrę na Zdrowie; z recitalem wystąpił na Drugim Festiwalu w 2006 roku, wtedy „Schulza 1975” zaśpiewał w Drohobyczu, w dawnej Sali synagogalnej dawnego Domu Sierot Żydowskich.  

http://www.youtube.com/watch?v=wnH1d4wh9tg
http://www.poezja-spiewana.pl/index.php?str=lf&no=4404
http://www.youtube.com/watch?v=SCB41lxeBdg&feature=related

 

WIERSZ Z LUBLINA

Alfred Marek Wierzbicki:

Portret

Wszystkie twarze Drohobycza mają jego rysy,
ulice pełne są jego nieobecności.
Zegar na wieży ratusza tyka z czułością,
lecz nie potrafi zrównać jego i naszego czasu.
Miasto jest całością jak rysunek.
Okna, balkony powtarzające się i zmieniane wielokrotnie,
kobiety w zarośniętych altanach i Mesjasz na rogatkach,
fragmenty słodkiej pieśni trafionej kulą w gardło.
30.07.2010.

Po co przyjechałem 

Od razu przy wjeździe do Drohobycza
zauważyłem synagogę w płaszczu chwastów.
Tablice na szczycie czarne jak wrony.
Nad miejscem gdzie była bima skaleczone słońce.
Nie z tego świata roześmiana twarz Jakowa,
zapowiada on, że ta ruina zostanie odbudowana.
Była największą synagogą w Galicji.
Jakże musieli chełpić się jej budowniczowie
pobłogosławieni pokojem, dobrobytem i dziećmi.
Na posadzkach domów
pozostały gwiazdy Dawida i ciemne kwadraty.
Może po to przyjechałem, aby śnić
o przemianie klucza do zardzewiałej kłódki
i w skamleniu psa, które pojawiło się w tle,
gdy nagrywałem wypowiedź do filmu,
rozpoznać znajomy głos.
1.VIII. 2009

Prof. ks. Alfred Marek Wierzbicki – dyrektor Instytutu Jana Pawła II Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, do 2012 prorektor Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie; filozof, etyk, publicysta, poeta; wiersze drohobyckie pochodzą z siódmego tomiku „Fotografia rodzinna” (2010); w lipcu 2009 odwiedził Drohobycz, w 2012 był na Piątym Festiwalu.

 

WIERSZ O FESTIWALU W DROHOBYCZU

Наталья Бельченко: Шульц-фест в Дрогобыче 
Natalia Biełczenko: Schulz-fest w Drohobyczu

Жару изразцы излучали,
Клепсидры* кричали с дерев,
Чтоб город помедлил вначале
И всё ускорял, осмелев.

И в сговоре с духом коричным,
С мощеным двором-тайником –
Дрогобычьим, уличным, личным
Становишься в месте таком.

Чуть больше клезмера, чуть больше
Неведомых галицких снов,
И тут же свидание с Польшей,
И Шульца предвечный улов.

Как всякая белка и рыба –
То резким прыжком, то молчком, – 
Я нынче живое спасибо
И ладный тайник на потом.

____________

*В Дрогобыче «клепсидрами» называют не только водяные часы, но также извещения о смерти и отпевании горожан, размещенные их родственниками на городской площади.

Natalia Biełczenko - poetka ukraińska, urodziła się w 1973 roku w Kijowie, gdzie mieszka i pracuje; tłumaczka poezji ukraińskiej na rosyjski, autorka sześciu tomów poezji; w 2010 roku na Czwartym Festiwalu prezentowała swoje wiersze i almanach literacki „Ariergard”, i… napisała „Schulz-fest w Drohobyczu.



  Festiwale






  NewsLetter

Podaj swój e-mail



Bądź na bieżąco
z najważniejszymi wydarzeniami związanymi
z postacią Brunona Schulza




Kultura w Lublinie
BRUNO SCHULZ MUSEUM DROHOBYCZ
Polecamy:    Ї      Brama_Grodzka      PRZYPINKA.PL      Kurier_Galicyjski      Instytut_Polski w Kijowie      EAST-CULTURE      Zaxid.net      Lonia / Maydan Drohobycz      Wikipedia Ukr      Nowa Europa Wschodnia      ZBRUCZ Pismo internetowe      Rada Miasta Drohobycz   
Copyright © Stowarzyszenie | Projekt: Paweł Górski | Wykonanie: ATLabs