W 125. URODZINY BRUNONA SCHULZA (1892-1942) ZAPRASZAMY NA DEDYKOWANE MU WYSTAWY w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Lublinie przy ul. Dolnej Panny Marii 3 w Galerii na I piętrze.
Wernisaż w środę 12 lipca 2017 roku o godz. 18.00. Wstęp wolny.
WYSTAWA „SCHULZOWSKIE PODRÓŻE PO GALICJI” MARCA SAGNOLA Z PARYŻA.
Marc Sagnol, francuski filozof, germanista, tłumacz, fotograf i filmowiec, dyplomata, podróżnik - miłośnik europejskich rubieży, szczególnie Galicji, Podola, Wołynia, Polesia. Był attache kulturalnym Ambasady Francji w Moskwie, dyrektorem Instytutu Francuskiego w Kijowie i Dreźnie, obecnie pracuje w analogicznej placówce w Erfurcie. Za książkę “Tragique et Tristesse. Walter Benjamin archéologue de la modernité” (2003) otrzymał nagrodę Akademii Francuskiej Prix La Bruyère. Gość VI Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, gdzie prezentował swój film "Cynamon i klepsydra" ("La cannelle et le sablier"). Ten film w 2003 roku towarzyszył wystawie fotografii autora w Muzeum Żydowskim w Paryżu. W tym roku uczestniczył w paryskim seminarium „Paryż-Lublin700”, zorganizowanym z okazji 700 lat dialogu polsko-francuskiego w rocznicę 700 lat miasta Lublina; miał wykład o urodzonym w Lublinie wybitnym filozofie francuskim Emilu Mayersonie, starszym bracie Franciszki Arsztajnowej.
Fotografuje „analogowo” i sam obrabia filmy jak i odbitki. Od trzydziestu lat jeździ do Polski, Ukrainy, Białorusi utrwalając ślady świata żydowskiego, który dzisiaj istnieje już tylko w literaturze i pamięci.
WYSTAWA „PROWINCJA OSOBLIWA” GRZEGORZA JÓZEFCZUKA Z LUBLINA.
Grzegorz Józefczuk, publicysta, dziennikarz, krytyk, praktyk kultury, prezes Stowarzyszenia Festiwal Brunona Schulza, dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu (Ukraina), laureat Nagrody Miasta Lublina za Upowszechnianie Kultury (2012), doktor honoris causa Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu, stypendysta MKiDN. Inicjator projektu Bruno4ever i Salonu Ludzi Ciekawych w Lublinie. Wystawa nawiązuje do sławnego zdania Brunona Schulza, odnoszącego się do jego rodzinnego Drohobycza: Tam, gdzie mapa kraju staje się już bardzo południowa, płowa od słońca, pociemniała i spalona od pogód lata, jak gruszka dojrzała - tam leży ona, jak kot w słońcu – ta wybrana kraina, ta prowincja osobliwa, to miasto jedyne na świecie (Bruno Schulz, Republika marzeń). Jaki jest współczesny Drohobycz, czy pozostaje przesycony tymi barwami i obrazami, jakimi zafascynował Brunona Schulza, czy przeciwnie, wraz z odejściem jego dawnych mieszkańców uwodzicielski czar prysł?! Odpowiedź nie jest prosta.
Nie ma jednej odpowiedzi. Miasto Drohobycz poddawane jest szczególnej agresji i broni się przed zmianą swej tożsamości.
Wystawom towarzyszy „aneks dokumentalny”, czyli plakaty Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, jaki w tym schulzowskim mieście odbywa się od 2004 roku co dwa lata, pod patronatem MKiDN oraz Konsulatu Generalnego RP we Lwowie.
Wystawy przygotowało Stowarzyszenie Festiwal Brunona Schulza w ramach projektu „Bruno4ever 2017. Dni Brunona Schulza w Lublinie” realizowanego od dziesięciu lat (ze wsparciem finansowym miasta Lublin).
|