Muzeum otwarto 19 listopada 2003 roku. Prezentujemy zapisy video z tego wydarzenia.
To pierwsze i jedyne na świecie muzeum tego wybitnego pisarza i artysty z Drohobycza.

OTWARCIE MUZEUM POKOJU SCHULZA
Otwarcie Muzeum Pokoju Brunona Schulza było częścią inauguracji Konferencji "Schulz i Ukraina", przygotowanej przez Polonistyczne Naukowo-Informacyjne Centrum Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu (19-20 listopada 2003). Zapis tamtych wydarzeń ma wielką wartość dokumentalną i emocjonalną. Jest przypomnieniem Osób bardzo ważnych dla Schulzowskiego Drohobycza, świadectwem zaskakującego spotkania polsko-ukraińskiego, jest przywołaniem tych wielkich ludzi, którzy odeszli... Pamiętamy o nich. Na video są z nami między innymi Igor Meniok oraz Zenon Filipow, Mark Golberg, Andrzej Maria Marczewski, Władysław Panas, Jerzy Maria Pilecki, Walery Skotny, Alfred Schreyer i ...

AUTENTYCZNOŚĆ. KONTEKST MIEJSCA 
Muzeum to pokój nr 33 w budynku administracyjnym Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu (ul. Iwana Franki 24); pokój ten przylega do znajdującej się obok dużej sali nr 32. Razem zajmują skrzydło budynku na II (wg nomenklatury polskiej: na III) piętrze. Pokój 33 jest dawnym gabinetem profesorskim Brunona Schulza jako nauczyciela rysunków i robót ręcznych.

O wykorzystaniu i funkcjach tych sal w czasach Gimnazjum Państwowego im. Króla Władysława Jagiełły informowano w publikowanych regularnie „Sprawozdaniach Gimnazjum…”. Sprawozdania te zostały zdigitalizowane i są dostępne w Internecie, link: https://www.pbc.rzeszow.pl/publication/453#structure
Sala duża nr 32 była największą salą Gimnazjum, miała (i ma) pięć okien. Sala ta była gabinetem nauczania rysunków, znajdowały się w niej modele do nauczania rysunku (ponad 135 modeli) oraz rozmaite szkice, plansze, reprodukcje i pulpity. Ponieważ sala ta była największa i ciekawie „udekorowana”, przez jakiś czas odbywały się w niej, poza czasem lekcji, zebrania i konferencje nauczycieli z regionu oraz spotkania z młodzieżą.

POKÓJ 33, GABINET ZAWIADOWCY
Natomiast dużo mniejsza sala nr 33 była pomieszczeniem dla nauczyciela (jego gabinetem), magazynem dla wyposażenia sali nr 32 oraz czasami magazynem map i obrazów historycznych. Nauczycielem rysunków i zajęć praktycznych (robót ręcznych) w Gimnazjum był Bruno Schulz; jak to wówczas określano, na przykład w Sprawozdaniu za rok 1934/35, był „zawiadowcą gabinetu rysunkowego i zajęć praktycznych”. W Gimnazjum Schulz pracował od 1924 roku.    
W „Sprawozdaniach…” czytamy m.in. że: „Sala rysunkowa, największa i najpiękniejsza z sal wykładowych zakładu obejmuje w sobie równocześnie zbiór modeli do nauki rysunku, pomieszczony w szafach i na ścianach sali” (1932/33, str. 20).

Zachowały się zdjęcia Brunona Schulza wśród uczniów w sali rysunkowej nr 32 lub w gabinecie nr 33 – pierwsze z 1926 roku, drugie z 1931. Linki do zdjęć:

https://sztetl.org.pl/pl/media/101725-schulz-i-uczniowie-drohobyckiego-gimnazjum-w-gabinecie-modeli-rysunkowych-1926-fot-narodowe-archiwum
https://collections.ushmm.org/search/catalog/pa1181199

Z czasem zaczęto kłaść nacisk na rozwój zajęć praktycznych, zakupiono specjalne stoły stolarskie (strugnice), zamontowane początkowo w dodatkowej sali na parterze, przeznaczonej na zajęcia praktyczno-techniczne, ale po roku stoły te przeniesiono do sali nr 32. Zachowała się fotografia Brunona Schulza wśród uczniów, którzy pracują przy stołach stolarskich.
Sala nr 32, sala rysunkowa, przeobraziła się w salę zajęć praktycznych, o czym czytamy w „Sprawozdaniu…” wydanym w 1935 roku: „Salę tę predestynowało na ten cel położenie w oddzielnym skrzydle gmachu (…), jak również obecność przylegającej do niej mniejszej sali (…), nadającej się na gabinet nauczyciela i skład materiałów” (s. 34).

Od 1937 roku, kiedy pracownia zajęć praktycznych uzyskała nowe, bogatsze wyposażenie, Schulz prowadził tam tylko zajęcia praktyczne, natomiast nauczanie rysunku odbywało się w auli szkolnej. Pokój nr 33 – dzisiaj Muzeum Schulza – nie zmienił swego przeznaczenia, łączył funkcje gabinetu profesorskiego i magazynu.
IDEA MUZEUM

Muzeum otwarto 19 listopada 2003 roku z inicjatywy Igora Menioka (1973-2005) jako kierownika Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego oraz Wiery Meniok, zaakceptowanej przez rektora prof. Walerego Skotnego (1948-2011), który Muzeum w pok. 33 otwierał w towarzystwie gości, uczestników międzynarodowej konferencji „Schulz i Ukraina”. Do roku 2003 w pok. 33 była pracownia do nauki języków obcych.
Już wcześniej z Uniwersytetem kontaktowali się naukowcy, literaci, humaniści i artyści z różnych krajów szukający „śladów” Schulza, szczególnie od 1992 roku, kiedy przypadło stulecie urodzin Schulza (rok ten UNESCO ogłosiło Rokiem Brunona Schulza). Projekt Muzeum poparł ówczesny Konsul Generalny RP we Lwowie Krzysztof Sawicki. Powołano Radę Muzealną, której przewodniczył prof. Władysław Panas (1947-2005) z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, później doktor honoris causa Uniwersytetu w Drohobyczu.

MUZEUM JAKO AUTENTYK I RUCH SPOŁECZNY 
Muzeum Pokój Brunona Schulza funkcjonuje na zasadach społecznych, bez etatów, podlega opiece merytorycznej i formalnej Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego, osobiście dr Wierze Meniok. W 2014 roku przeprowadzono modernizację Muzeum Pokoju według projektu Grzegorza Józefczuka, prezesa Stowarzyszenia Festiwal Brunona Schulza w Lublinie. Obecną wersję Muzeum otwarto 27 maja 2014 roku podczas VI Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza, do czego przyczyniło się stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP, jakie wówczas Grzegorz Józefczuk otrzymał na pracę nad jego koncepcją.

Uniwersytet w Drohobyczu podpisał z w/w Stowarzyszeniem w dniu 10 października 2011 roku „Umowę o współpracy”, na mocy której Stowarzyszenie Festiwal Brunona Schulza w Lublinie współorganizuje Międzynarodowy Festiwal Brunona Schulza w Drohobyczu oraz wspiera opieką Muzeum Pokój Brunona Schulza w Drohobyczu.

Muzeum ma charakter dawnego „gabinetu osobliwości”, jego atutem i fenomenem jest autentyczność miejsca związanego z Brunonem Schulzem. Pod tym względem to miejsce jedyne takie w Drohobyczu i na świecie. Informacje o Muzeum znajdują się w wielu przewodnikach i artykułach publikowanych na świecie.

ZAPISY Z OTWARCIA MUZEUM W 2003 ROKU 
W celu udostępnienia zapisu w formacie mp4, ze względów technicznych (ale i merytorycznych), zapis podzielono na cztery części. Dokonano niewielkich skrótów. Poniższe opisy są zaledwie orientacyjne.

Część I: Wystąpienie inauguracyjne prof. Skotnego, gesty uczestników, zwiedzanie Muzeum itp.

https://www.youtube.com/watch?v=-4wheFEtVSE

Część II. Wykład prof. Władysława Panasa

https://youtu.be/0cyuFNcqqBw

Cz. III. Wystąpienia gości, m.in. konsula RP Krzysztofa Sawickiego, prof. Tatiany Biłenko, Uniwersytet w Drohobyczu, prof. Wasyla Winnickiego, prof. Marka Golberga - Uniwersytet w Drohobyczu https://www.youtube.com/watch?v=NECx-5VyGl4

Cz. IV. Wystąpienia m.in. Alfreda Schreyera, Jerzego Marii Pileckiego itd.
https://www.youtube.com/watch?v=3EuBqinP1Ps&t=353s

UWAGA:
Video (C) MUZEUM POKÓJ BRUNONA SCHULZA, Drohobycz