…Przed nami w słowach ukrywa się Bruno
Wasyl Machno
przełożył Bohdan Zadura
DROHOBYCZ
Ulice krokodyli – sklepów cynamonowych -
mój czas się obrywa niby gzyms gipsowy
ze ściany. „Slipo” przy Ratuszu. Naprzeciw – apteka.
Na targu na wadze kantuje świętobliwa Tekla.
Kraj wciąż jeszcze wybiera. W przestrzeni jest brudno.
Przed nami w słowach ukrywa się Bruno.
W meszkach czy pokrzywach w słowach festiwalowych
ten Drohobycz słowami został umocniony
w tłustawym pyle – Psy zwęszyły popiół
ktoś pali liście – to zapach Europy
i popiół Europy? - kogo tutaj szuka?
Kartofli, które kopią teraz po ogródkach?
Drohobycz to jest sklep. Bez zawrotu głowy.
Jego powietrze przeżuwały krowy.
Nad drzwiami ciężka klepsydra jak klamka
nade mną i nad tobą – ponad willą Bianki
gdzie ten piasek w klepsydrze ciągle szumi jeszcze
jak powietrze które wzlatuje w powietrze
Drohobycz – to rynek. Towary z akcyzą,
Bruk – który można porównać z Paryżem,
a reszta to jest „Silpo” - sklep z wiktuałami
a reszta to są słowa – dawno zapomniane,
tak jak nie pamięta nikt o złożach nafty,
i cytaty z własnego pisarza wyblakły
Mój czas nie w Drohobyczu, w nim jestem tymczasowy
Na psie więc trzeba jechać przez Drohobycz
szukać śladów nie wiedzieć kto tu gospodarzy właśnie
to miasto jest jak serce włączysz je – i gaśnie
marszrutka mnie podrzuca do centrum:
stara synagoga, odnowiona cerkiew
Pakujemy walizki – Drohobycz to strata
jeśli poszukać u Schulza cytatu
jeśli z tych tłustych zapomnianych linijek
życie się z tekstu przetworzy znów w Rynek
jeśli pilaster nie spadnie choć ma taki zwyczaj
i zbyt często nie widzisz tego Drohobycza.
WASYL MACHNO – ukraiński poeta, eseista, krytyk i tłumacz z Tarnopola, gdzie pracował na uniwersytecie, od 2001 roku przebywa w Nowym Jorku; w Polsce ukazał się jego tom „34 wiersze o Nowym Jorku i nie tylko” w przekładzie Bohdana Zadury. „Drohobycz” - to wiersz Wasyla Machno napisany po pobycie autora na Piątym Festiwalu Schulzowskim w Drohobyczu we wrześniu 2012 roku, opublikowany po raz pierwszy w drohobyckiej gazecie internetowej Maydan Drohobych 27.10.2012 r.
MACHNO – ZADURA – DROHOBYCZ: Spotkanie na Piątym Festiwalu – zobacz:
http://www.youtube.com/watch?v=RGwT66MBSqE
Przedruk za zgodą autora i tłumacza
ZOBACZ TAKŻE w naszym menu: Drohobycz/ wiersze
Василь Махно: Дрогобич
Вулиці крокодилів – цинамонових крамниць -
час мій обвалюється наче карниз
на будинку. «Сільпо» біля Ратуші. Просто – аптека.
На ринку обважує побожна Текля
Країна ще вибирає. У просторі – брудно.
Від нас у слова ховається Бруно.
В словах фестивальних в мушві чи кропиві
словами ж Дрогобич цей закріпили
в масній пилюзі – Пси занюхали попіл
хтось спалює листя – це запах Європи
і попіл Європи? – кого тут шукає?
Картоплю яку на городах копають?
Дрогобич – крамниця. Кого це коробить?
Повітря його прожували корови.
Важка над дверима клепсидра як клямка
над нами з тобою – над віллою Б’янка
над тим як шумить цей пісок у клепсидрі
над тим як повітря летить у повітрі
Дрогобич – це ринок. Товари з акцизом.
Бруківка – його порівняння з Парижем,
а решта – «Сільпо» – магазини продуктів
а решта – слова які встигли забути
як встигли забути родовища нафти
і свого письменника згуслі цитати
Мій час не в Дрогобичі, тут – тимчасовість
Дрогобичем їхати треба на псові
шукати сліди і не знати хто власник
це місто – як серце: ввімкнеш – і погасне
маршрутка мене підкидає до центру:
стара синагога й відновлена церква
Пакуєм валізи. Дрогобич – це втрата
якщо припасуємо Шульца цитату
якщо з тих масних і забутих уривків
життя перетвориться з тексту на Ринок
якщо не обвалиться з гіпсу пілястра
якщо цей Дрогобич не бачити часто.
WYWIAD LEONIDA GOLBERGA Z WASYLEM MACHNO na Maydanie – patrz: http://maydan.drohobych.net/?p=17360
| 
