Będą nowe eksponaty w Izbie Pamięci Brunona Schulza w Drohobyczu. Wśród nich: egzemplarze szkolnego czasopisma „Młodzież” z rysunkami Schulza na okładkach. Być może będzie można także pospacerować z… Brunonem Schulzem po dawnym Drohobyczu.

Izba Pamięci Brunona Schulza w Drohobyczu wciąż pozyskuje nowe materiały. Niebawem znajdą się wśród nich prawdopodobnie także egzemplarze czasopisma „Młodzież”, wydawanego przez gimnazjum im. Władysława Jagiełły. Dla tego czasopisma Bruno Schulz zrobił co najmniej dwa rysunki reprodukowane na okładkowej stronie „Młodzieży”.

Egzemplarze pisma będą dostępne w postaci cyfrowej. Digitalizacja obejmie znaczną część zbiorów Izby Pamięci. To jeden z elementów stypendialnego projektu Grzegorza Józefczuka „Muzeum Brunona Schulza. Pamięć, dokumentacja, edukacja”, wspieranego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.

Niebawem przedstawimy ten projekt w szerszym omówieniu. Poniżej fragmenty.

OPIS PROJEKTU „MUZEUM BRUNONA SCHULZA. PAMIĘĆ, DOKUMENTACJA, EDUKACJA” (fragmenty wstępne)

Idea ogólna 
„Muzeum Brunona Schulza. Pamięć, dokumentacja, edukacja” to projekt z zakresu edukacji i animacji kulturalnej, który odnosi się do idei i szeroko rozumianej działalności Muzeum - Izby Pamięci Brunona Schulza w Drohobyczu. To jedyna na świecie tego rodzaju placówka poświęcona życiu, twórczości i recepcji dzieła autora „Sklepów cynamonowych”, założona 10 lat temu, zlokalizowana w historycznym gabinecie profesorskim Schulza w dawnym Gimnazjum Króla Jagiełły w jego rodzinnym Drohobyczu.

Projekt polega na opracowaniu kierunków rozwoju drohobyckiego Muzeum – Izby Pamięci, a przede wszystkim na stworzeniu i uruchomieniu mechanizmów jego funkcjonowania zarówno jako aktywnej, oryginalnej, nowatorskiej placówki pozyskującej zbiory (m.in. dzięki Międzynarodowemu Festiwalowi Brunona Schulza w Drohobyczu jak i poprzez monitorowanie wydarzeń schulzowskich na świecie) i prowadzącej szeroką, kreatywną działalność edukacji kulturalnej. Już sam proces pozyskiwania części zbiorów będzie miał charakter animacji i edukacji. Wykorzystywane będą nowe technologie w prezentacji zbiorów i nowe narzędzia edukacji kulturalnej.

Zbiory i sposoby ich eksponowania w Muzeum – Izbie Pamięci zostaną tak skonfigurowane, aby edukacja ukazywała dwie osie, panoramy kultury i naszej obecności w niej – lokalną i światową. Placówka będzie popularyzować światową recepcję dzieła Schulza, a więc uniwersalność i aktualność twórczości Schulza, oraz będzie odbudowywać i utrwalać pamięć o swoistości wielokulturowych tradycji Drohobycza (dziedzictwo polsko-żydowsko-ukraińskie) i tej części Europy, w jakich osadzona jest twórczość Schulza. Edukacja kulturalna będzie sprzężona z edukacją pamięci. Zarazem będzie to miejsce stale generujące różnorodne, ciekawe i inspirujące działania animacyjne i edukacyjne adresowane do szerokiego grona odbiorców.

Projekt przygotowany został i będzie realizowany w ścisłej współpracy z gospodarzami i twórcami tego miejsca, którym jest Centrum Polonistycznej Uniwersytetu w Drohobyczu, kierowane przez dr Wierę Meniok, z prof. Jerzym Jarzębski jako przewodniczącym honorowej Rady Muzeum, jak i z innymi partnerami i liderami proschulzowskich przedsięwzięć w Drohobyczu, w Polsce, na Ukrainie i na świecie. Zakłada się powołanie Rady Wsparcia Izby Pamięci.

Projekt. Stan obecny miejsca
19 listopada 2003 z inicjatywy Centrum Polonistycznego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu została otwarta tzw. Wersja Wstępna Muzeum Brunona Schulza w Drohobyczu, nazywana od niedawna Izbą Pamięci Brunona Schulza. Jest to pokój na II piętrze obecnego gmachu rektoratu w/w uniwersytetu przy ul. Iwana Franki 24, a dawniej – gabinet profesorski Brunona Schulza (wtedy budynek należał do Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły). Przy drzwiach pokoju wmurowano na korytarzu stosowną tablicę z portretem Schulza. Wystrój wnętrza, zaprojektowany przez założyciela Centrum Polonistycznego i jego kierownika Igora Menioka, składa się z gablot i regałów; eksponuje się m.in. oryginały pierwszy wydań opowiadań Schulza (książki i czasopisma), książki o Schulzu, tłumaczenia Schulza na wiele języków świata, listy i dary od schulzologów (np. laserowe kserokopie kolekcji listów Schulza ze zbiorów Jerzego Ficowskiego oraz książki dedykowane muzeum przez Ficowskiego ), dzieła sztuki inspirowane twórczością Schulza, plakaty, różne inne materiały jako kontekst epoki. To jedyna tego typu instytucja - miejsce na świecie poświęcona życiu, twórczości i recepcji dzieła autora „Sklepów cynamonowych”.

/…/

Projekt. Od lekcji muzealnej po wirtualny spacer z Brunonem Schulzem

Proponowane wyżej projekty strukturalizujące zbiory w określone narracje będą przez Izbę Pamięci oferowane w procesie edukacji kulturalnej w kilku formach, których spektrum z jednej strony otwiera „lekcja muzealna” z tradycyjnym pokazem zbiorów jak i różne tematyczne pokazy audio-video z komentarzami, po edukację z wykorzystaniem światów on-line – wirtualny spacer po Drohobyczu Brunona Schulza lub Gra Spotkań, w której będzie można wcielić się w różne postacie. 

/…/

Opr. red